คุณปฏิญญา ควรตระกูล (พี่ต๊อบ)
สัมภาษณ์เมื่อบวชพุทธสาวิกาศีล 10 ครั้งแรก พ.ศ. 2561
“เข้ามาปุ๊บ อุ๊ย ! แกงร้อน ๆ น่าทานจังเลย ถือตักไปเสร็จ อุ๊ย ! มันร้อน อุ๊ย ! ทำยังไง แล้วน้ำแกงก็จ๋องแจ๋งๆ ชะโงกดูก็ไม่ได้ ขอให้ตักอะไรติดขึ้นมานิดนึงเถอะนะ ขอให้ได้เนื้อขึ้นมาหน่อย แล้วก็ตัก อุ๊ย ! มีแต่น้ำ เอาเนื้อหน่อย”
วิถีชีวิตของการเป็นนักบวช พี่ต๊อบทำอะไรบ้าง
ก่อนหน้านี้นึกว่า เอ๊ะ ! วิถีชีวิตของนักบวชคือเราต้องนั่งอยู่ใน Lotus Position (ท่าดอกบัว) แล้วก็ทนอยู่กับความเจ็บเป็นเหน็บเป็นตะคริวไปทั้งวัน ก็จะได้ Enlighten (บรรลุธรรม) เห็นอะไร นิมิตอะไรประหลาด ๆ อันนั้นคือความคิดของเรา แต่ที่ไหนได้ มาถึงที่นี่วันแรกฝนตกน้ำท่วม ก็เอาผ้ามาไถน้ำนะคะ แล้วก็เอากระป๋องวิ่งไปรองน้ำตามที่ต่าง ๆ ตรงไหนจะหยดลงมาอีก แล้วก็กวาดน้ำ ถูพื้น รดน้ำต้นไม้ ดึงวัชพืชที่สวนมอสค่ะ ดึงไปสักแป๊บก็มีคนมาบอกว่าที่ดึงอยู่นั้นมันมอส ไม่ใช่วัชพืช วัชพืชหน้าตาเป็นอย่างนี้ แล้วดึงเบา ๆ อย่าดึงแรง ก็เลยบอกว่าสงสัยว่าจะไม่ค่อยเหมาะกับงานนี้ แล้วก็ได้หัดทำดอกไม้ใบเตย ขัดห้องน้ำค่ะ
ขัดห้องน้ำ ?
ห้อง 208 นะคะ ใครอยากจะมาพัก พักห้อง 208 ขัดห้องน้ำไว้สะอาด ทำอะไรที่ไม่เคยทำค่ะ แล้วคุณแม่ (แม่ชีศันสนีย์ เสถียรสุต) บอกว่าตอนที่ทำนี่มันบรรลุธรรมมั้ยล่ะ ทำไปโกรธไปด่าไปบ่นไปไหม...ไม่เลยเจ้าค่ะ มีความรู้สึกว่าอยากจะขัดให้สะอาดเลยค่ะ อยากจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด สะอาดที่สุด ใช้น้ำมันสนขัดถูจนเงา (ทำความสะอาดห้องน้ำ) อยู่ในห้องน้ำก็อาบ ๆ แล้วก็เอาน้ำมันสนถู ๆ ไป สักแป๊บเดียวนะ นั่งลง นี่มันอาการเมานี่ พอนั่งเราก็จะเอาแขนวางทับไว้ข้างหลัง แล้วก็ตาปรือ ๆ แล้วก็เดินออกมา เมา แพ้น้ำมันสน ไม่ไหวแล้ว เมา เลิกทำแล้วนะ วันนี้ไม่ไหวจริง ๆ ค่ะ
เคยทำมาก่อนไหม
กวาดบ้านยังไม่เคยเลยค่ะ รดน้ำต้นไม้ก็ยังไม่เคย ล้างชามเองที่บ้านยังไม่ล้างเลยค่ะ ที่นี่ต้องล้างบาตรเอง ต้องกวาดเอง ไม่มีใครใช้ด้วยเจ้าค่ะ แล้วไม่กวาดไปตกนรกไปด้วยเจ้าค่ะ
ตอนเมาน้ำมันสนกับตอนเมาสมัยอยู่ข้างนอก มันต่างกันไหม
ต่างกันเจ้าค่ะ เมื่อก่อนเมาแล้วทุกข์ แล้วไม่รู้ว่าทุกข์อยู่ไงคะ แต่นี่พอรู้สึกเมาปุ๊บ มีตกใจก่อนเลย อุ๊ย ! นี่คืออาการเมานี่ อุ๊ย ! แพ้ แพ้น้ำมันสน เออ ! มันมึน ๆ เวียนหัวค่ะ เวียนหัวแล้วก็นั่ง นั่งอิงอยู่เหมือนท่าคนเมาเลยค่ะ เพราะว่ามันขึ้นมาเลย ท่าแบบว่าคนเมามา แต่ถ้าสมัยก่อนบวช ถ้าเมาอย่างนั้นชอบค่ะ เฮฮา มือก็จะขึ้น แล้วก็เฮฮา
เหมือนเราได้เห็นเงาในกระจกอีกมิติหนึ่ง เพราะว่าผลแห่งการกระทำมันก็คือเงา
นั่นแหละ ใช่เจ้าค่ะ เราเห็นเงานั้นตามที่เรามีสติปัญญา รู้ว่าเงาที่เกิดขึ้นโดยมีเหตุปัจจัยแบบที่เหตุเปลี่ยนผลก็เปลี่ยน ทานอาหาร มาแล้ว อาหารมา อุ๊ย ! หิวจังเลย ตื่นมาตอนเช้าหิวจังเลย โอ๊ย ! ต้องให้พรอีกเหรอนี่ โอ๊ย ! ต้องพิจารณาอาหาร โอ๊ย ! ต้องรอคนอื่น ถ้าเป็นที่บ้านไม่รอเลย ไม่รอแล้ว ฉันในบาตรต้องมีประสบการณ์นะคะ ตักข้าวมาปุ๊บ อุ๊ย ! แกงร้อน ๆ น่าทานจังเลย ถือตักไว้เสร็จ อุ๊ย ! มันร้อน อุ๊ย ! ทำยังไง น้ำแกงก็จ๋องแจ๋ง ๆ ชะโงกดูก็ไม่ได้ แม่ชีบอกว่าชะโงกบาตรไม่ได้ มันน่าเกลียด ก็จะนั่งตักอะไรติดขึ้นมานิดนึง เถอะน้อ ขอให้ได้เนื้อขึ้นมาหน่อยเถอะ แล้วก็อุ๊ย ! มีแต่น้ำ เอาเนื้อหน่อยนะ กลับบ้านนี่จะไปกินข้าวสำรวมอีก จะทำต่อ การทานอาหารแล้วเคี้ยวช้า ๆ ดีมากเลยค่ะ ไม่ต้องเป็นกรดไหลย้อนเลย แล้วสบายท้อง ไม่อึดอัด วันไหนถ้าไม่เคี้ยวปุ๊บจะง่วงเพราะกระเพาะทำงานหนัก เลือดไปเลี้ยงกระเพาะมากแล้วนิวรณ์มันจะเข้า เวลาปฏิบัติแล้วกินนิดเดียว น้ำหนักลดไป 4 กก. ค่ะ
ชอบอะไรมากที่สุดตั้งแต่มาใส่ยูนิฟอร์มนี้
ที่ประทับใจไม่รู้ลืม ชอบสังฆะค่ะ ชอบคนที่บวชด้วยกัน เดินลงมาแล้วพอสบตากันปุ๊บ สิ่งแรกที่เขาทำให้กันคือทุกวันคือยิ้ม บางท่านที่มาบวช แรก ๆ ไม่ค่อยแฮปปี้ ไม่ค่อยสบตาใคร ปัจจุบันนี้ทุกคนสบตากันหมด แล้วจากที่เดินมาแล้วก้มหน้าก้มตาเหมือนว่าเดินหาเศษตังค์ตลอดเวลา เพราะว่าจะมองอะไรก็ไม่รู้อยู่ตรงพื้น เราก็จะคอยทักทาย จนตอนนี้เดินผ่านปุ๊บก็ยิ้มให้กันแล้ว ทุกคนยิ้มสวยค่ะ มันยิ้มจากใจ แล้วหน้าตาก็ดูสวย มีออร่า งามค่ะ เห็นมีออร่าตาใส แล้วก็ผิวพรรณดี ทั้ง ๆ ที่ทำงานกันอยู่ แต่ว่ามันจะมีปีติ
ชอบคนทำงานที่นี่ด้วยเจ้าค่ะ ชอบแม่ชีที่ทำงานอยู่ที่นี่ เมื่อก่อนชอบคนขายกาแฟ ชอบแม่บ้านที่ทำความสะอาด ชอบคนทำงาน ชอบทีมงาน รู้สึกว่าทุกคนทำไมมีความเป็นมิตรกับเราจังเลย เอ๊ะ ! ทั้ง ๆ ที่เราก็ไม่ได้เป็นใครอยู่ตรงนี้ อยู่ในชุดแม่ชีนี้ ทุกคนอบอุ่นค่ะ ไว้ใจ เจอแต่มิตรนะคะ มันก็ควรจะเป็นสิ่งที่เราต้องพบเจอนะ เพราะสังฆะเนี่ย ถ้าเวลาเราออกจากบ้านแล้ว เราออกจากความสะดวกสบายแล้วเรามาเจอสังฆะโหด ๆ มันจะเหงานะคะ
มีเสียใจอะไรบ้าง
ไม่มีนะเจ้าคะ เชื่อว่าตัวเองทำดีที่สุดแล้ว อาจจะมีพลาดไปบ้าง แต่รู้ตัวว่า อ้อ ! พลาดเพราะอะไร พอวันรุ่งขึ้นตื่นมาก็จะเอาใหม่...เอาใหม่ วันนี้ขอให้เป็นคนที่ดีกว่าเมื่อวาน แข่งกับตัวเอง ขอให้เป็นคนที่ดีกว่าเมื่อวาน เป็นคนที่มีจิตใจที่เมตตากว่าเมื่อวาน เป็นคนที่รู้จักฟังคนอื่นมากกว่าเมื่อวาน แล้วก็จะบอกตัวเอง ตั้งเจตนาไว้ทุกวันค่ะ
ถ้าสุดท้ายที่จะให้สรุป อยากขอบคุณพระธรรมว่าอย่างไร
ถ้าจะให้สรุปนะคะ ต้องสรุปว่าพระธรรมคือหน้าที่ค่ะ ตอนนี้รู้หน้าที่ของตัวเองว่าคืออะไร ก่อนหน้านี้ใช้ชีวิตสะเปะสะปะ ไม่รู้ว่าหน้าที่ของตัวเองคืออะไร ก็เลยไม่รู้ว่าหน้าที่ของการใช้ชีวิตนี่ ต้องมีความรับผิดชอบอะไรบ้าง ตอนนี้ต้องรู้แล้วเจ้าค่ะ
แล้วจะทำ (หน้าที่) ไหม
ทำเจ้าค่ะ
สนในบวชพุทธสาวิกาศีล 10 (บวชชีปลงผม) ติดต่อได้ที่ไลน์ @sdsnun
#กิจกรรมบวชพุทธสาวิกาศีล10
#บวชชีปลงผม
Comments