วันวิสาขบูชา...ประสูติ ตรัสรู้ ปรินิพพาน และการพ้นทุกข์
เมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2567 ซึ่งเป็นวันวิสาขบูชา เสถียรธรรมสถานได้จัดปฏิบัติบูชาต่อสมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ในโอกาสนี้ พระราชวัชรธรรมภาณี (สง่า สุภโร) เจ้าอาวาสวัดชลประทานรังสฤษดิ์ พระอารามหลวง จังหวัดนนทบุรี เมตตาแสดงธรรมบรรยายเรื่อง “ไม่มี ‘อิสระ’ ใดยิ่งใหญ่เท่า ‘อิสระจากทุกข์’ “
ตลอดทั้งวันเป็นบรรยากาศแห่งการภาวนา ผู้ปฏิบัติธรรมในโครงการ ‘ศิลปะการพัฒนาชีวิตด้วยอานาปานสติภาวนา’ ณ เสถียรธรรมสถาน กรุงเทพมหานคร และโครงการ ‘อาบป่า อาบธรรม อาบใจ’ ณ เสถียรธรรมสถาน หุบเขาโพธิสัตว์ อ.แก่งกระจาน จ.เพชรบุรี ประชาชนและชาวชุมชนเสถียรธรรมสถานทั้งสองแห่งได้ร่วมภาวนาในวิถีชีวิตแห่งสติตลอดทั้งวัน เริ่มจากการตักบาตรคณะพุทธสาวิกาศีล 10 ฟังธรรม ปลูกต้นไม้ สวดมนต์ ทำวัตร ตามประทีปและเวียนเทียน
ธรรมะเพื่อการพ้นทุกข์ในทุกช่วงวัย ดังที่พระบรมศาสดาได้ทรงชี้ทางนี้ เป็นสิ่งที่ท่านแม่ชีศันสนีย์ เสถียรสุต ได้น้อมนำมาใช้เป็นเป้าหมายของการสร้าง ‘ธรรมาศรม’ อาศรมของผู้ปฏิบัติธรรม ที่ทำงานป้องกันตั้งแต่เกิด แก่ เจ็บ ตาย และจากพราก อันเป็นสิ่งที่มนุษย์สุดจะเลี่ยง
‘เกิด’ อย่างไรอย่างมีสติปัญญา
‘แก่’ อย่างไรอย่างเห็นคุณค่าในตัวเอง
‘เจ็บ’ อย่างไรอย่างไม่หวั่นกลัวต่ออันตราย
‘ตาย’ อย่างไรอย่างกล้าคืนไม่ฝืนไว้
และยอมรับการ ‘จากพราก’ จากสิ่งที่รัก เพราะได้บริหารเวลาอย่างประเสริฐสุดแล้วในขณะที่มีกัน
การส่งเสริมให้ผู้คนใช้ชีวิตอยู่อย่างไม่ตายทั้งเป็น เพราะมีธรรมะช่วยตนเองให้พ้นทุกข์ได้ในทุกช่วงวัยของชีวิต จึงเป็นเป้าหมายของเสถียรธรรมสถาน ในการสืบทอดอายุพระพุทธศาสนา